Pekke.nl

Het onvermogen om de urine op te houden, en het willekeurig optreden van urineverlies. Voornamelijk vrouwen zijn aangedaan en bij kwart tot ruim de helft van de volwassen vrouwen, en minder dan 10% van de volwassen mannen, komt het voor.

Oorzaken:

Urine incontinentie kan je naar oorzaken indelen. Hieronder de meest voorkomende.

Stressincontinentie (inspanningsincontinentie): urineverlies treedt op momenten op waarbij er drukverhoging in de buik (intra-abdominaal) is. Dit kan zijn tijdens inspanning, persen, niezen of hoesten. Om de urine in de blaas te houden en op tijden te kunnen legen, heeft de blaas een afsluitspier (sfincter) die de afvloed van urine tegenhoud. Bij deze incontinentie is de afsluitspier verslapt waardoor er gemakkelijk urine kan ontsnappen wanneer de druk in de blaas groter wordt dan de druk in de afsluitspier. Oorzaken van een verlaagde druk zijn voor een belangrijk deel zwangerschappen. Maar ook bij chronisch hoesten, overgewicht en operaties in het bekken. Bij mannen zie je dit na een operatie aan de prostaat.


incontinentie ten gevolge van een verhoogde druk in de buik

Urge-incontinentie (aansdrangincontinentie): urineverlies is vaak willekeurig en gaat samen met een plotselinge onhoudbare drang om te plassen. De activiteit van de blaaswandspier kan bij deze vorm niet onderdrukt worden. De blaas erg prikkelbaar of overactief zijn. De spieren van de blaas trekken zich plotseling samen en de urine verlaat de blaas. Andere oorzaken kunnen zijn dat er sprake is van een blaasontsteking (cystitis), obstructie van de afvloed van urine door bijvoorbeeld prostaatvergroting of aandoeningen van het zenuwstelsel.

Symptomen:

Stressincontinentie:
- urineverlies tijdens persen, niezen of hoesten

Urge-incontinentie:
- urineverlies gepaard met sterke aandrang

Diagnose:

Incontinentiedagboek
Door een incontinentiedagboek bij te houden, kunt u ontdekken of u last heeft van inspannings- of aandrangsincontinentie (of beide). Zo wordt duidelijk welke oefeningen u het best kunt doen om de klachten te verbeteren. Bijvoorbeeld oefeningen voor de bekkenbodemspieren of voor de blaasspieren. Door het dagboek bij te houden, kunt u zien of de klachten verbeteren.

Behandeling:

medicamenteus

Stressincontinentie:
geen

Urge-incontinentie:
Wanneer blaastraining niet of onvoldoende helpt kunnen er medicamenten voorgeschreven worden. De effectiviteit van deze medicamenten is echter matig en kent veel voorkomende bijwerkingen als een droge mond, obstipatie, hoofdpijn, buikpijn, misselijkheid, droge ogen.

niet - medicamenteus

Stressincontinentie:
Omdat de oorzaak vooral gelegen is in de afsluitspier van de blaas en de bekkenbodemspieren, worden bekkenspieroefeningen aanbevolen. Hiervoor kan verwezen worden naar een gespecialiseerde fysiotherapeut.

Urge-incontinentie:
Blaastraining kan hierbij uitkomst bieden. Het doel van deze training is om de blaascapaciteit te vergroten. De aandrang moet progressief (5-15 minuten) uit gesteld worden. Ook hierbij kan een fysiotherapeut helpen.

Ook door het verminderen of stoppen van cafeïnehoudende dranken kan een verbetering worden verwacht.